|
Louis
Drouet: 1792-1873
|
Afbeelding van Drouet,
overgenomen uit: Andrew Fairley: "Flutes, Flautists and Makers", London
1982. |
|
 |
|
Doctoraalscriptie
muziekwetenschappen
George Overmeire
©Juli 1989 |
|
|
Voorwoord
Bij deze webeditie. |
In juli 1989 studeerde ik
af aan de universiteit van Utrecht met deze scriptie over Louis Drouet.
Omdat dergelijke werkstukken doorgaans het lot beschoren is in universiteitsbibliotheken
te vergelen tot ze definitief naar het depot verdwijnen, leek het me gerechtvaardigd
het werk op het web te publiceren. Hopelijk kunnen fluitisten er hun voordeel
mee doen of wellicht kunnen andere geïnteresseerde musicologen erop
voort bouwen. Aangezien ik mij sinds mijn afstuderen nauwelijks meer met
dit onderwerp heb bezig gehouden, heb ik ook niets aan de inhoud gewijzigd.
Met uitzondering van dit voorwoord, een paar kleine toevoegingen die niet
meer in mijn scriptie konden worden opgenomen (addenda), hier en daar een
verbeterde typefout (waarvoor weer andere in de plaats zijn gekomen) en,
uiteraard, de vormgeving, heb ik niets aan de oorspronkelijke inhoud gewijzigd,
ook al was dat hier en daar wel een oefening in zelfbeheersing |
|
Voorwoord.
Juli 1989 |
Een van de nieuwe verschijnselen
in de muziek van het begin van de 19e eeuw was het virtuozendom. Fr. Liszt
en N. Paganini waren de prototypen van deze nieuwe mode, maar ook kleinere
goden, zoals de violist Ole Bull (1810-1880) en de pianisten Sigismund
Thalberg (1812-1871), Friedrich Kalkbrenner (1785-1849) en Heinrich Herz
(1803-1888) mogen in dit verband genoemd worden. |
Ook de Nederlands-Franse
fluitist Louis Drouet - "The Paganini of the Flute" - hoort in dit rijtje
thuis. Als virtuoos reisde hij grote delen van Europa af en werd, doorgaans,
met roem en eerbetoon overladen. |
Drouet's etudes worden nog
veel gespeeld, maar zijn zeer grote oeuvre met bijna uitsluitend fluitwerken
is vrijwel vergeten. De laatste jaren lijkt er echter een nieuwe golf van
belangstelling voor Drouet te ontstaan. Een aantal werken van hem is opnieuw
uitgegeven, terwijl op dit moment een facsimile uitgave van zijn fluitmethode
in voorbereiding is. Tot op dit moment is echter nog nauwelijks over Drouet
gepubliceerd; een voorwoord bij de heruitgave van zijn muziek en een aantal
kort, elkaar soms tegensprekende artikelen in de gangbare encyclopedieën
is de schrale oogst van een eerste, oppervlakkige inventarisatie. |
Niet alleen voor de fluitist
is een meer diepgaande studie over Drouet interessant. Hij was een kosmopolitische
figuur, met veel connecties in Europa. Zijn biografie zou wel eens een
onverwacht licht kunnen laten schijnen op een stuk muziekleven in de 19e
eeuw. |
In het kader van een doctoraalscriptie
is een dergelijke studie geen haalbare kaart; te veel materiaal moet in
buitenlandse bibliotheken en archieven liggen. Ik hoop echter dat uit dit
werk, dat niet meer wil zijn dan een samenvatting van wat er vanuit Nederland
over Drouet te vinden is, inspiratie voor verder onderzoek geput zal worden. |
|
|
|